uykusuz gecelerimiz

birkaç gecedir ben uyuyamıyordum,kimseye hakettiğinden fazla anlam yüklemeyeceksin aslında ama bu herzaman mümkün olamıyor,değer veriyorsunuz ve haketmediğinin farkına vardığınızda da çoktan iş işten geçmiş oluyor ve "olan size oluyor".
üzüntüden uyuyamıyorsunuz başka bir nedeni yok ve neden haketmedikleri halde insanlara fazla değer verdiğini düşünerek boşuna kahroluyorsunuz.
kendinize kızıyor,kırılıyorsunuz.bu böyle unutuluncaya kadar devam ediyor...ta ki ....

gözler şişmiş,buğulu,halsiz bir güne başlamanın verdiği sıkıntıya bir de bebeğinizin hastalığı eklenince iyice harap oluyorsunuz.

dün gece doğam uykusundan ağlayarak uyandı.mamasını yemedi,uyumadı, kucağımdan bir saniye bile inmeden sabah ezanında yorgunluktan bitkin bir halde uykuya daldı.belki de fitilin etkisiyle biraz sakinleşti...
doğam bağırarak uyandığında,ırmakçığımı da uyandırdı.dalga etkisiyle her ikisi de kucağımdan inmeden geçen bir saat sonrasında ırmakçım kendi yatağına yatıp uyudu...acıdı benim halime herhalde...vicdanlı yavrum benim :))
bir yumak olduk dün gece;öyle ki onlar sımsıkı sarıldılar bana,ben onlara,
ne de çok özlemişiz öyle gecenin bir vakti,serin hava sımsıcacık sarılma iyi geldi bana da onlara da :)))çok iyi geldi hem de,

zor günler geçiyoruz kızlarım ve ben...onlar aksırıyor,atıyorlar mikroplarını dışarıya,ateşleniyorlar,kusuyorlar,derken rahatlıyorlar,
keşke ben de diyorum, ben de bir kere aksırdığımda çıksa tüm içimdeki o ağu dışarıya da ben de rahatlasam şöyle bir kerecik nefes alsam mutlulukla,taze bahar havası lezzetinde,serinsıcak ...

onlar sağlıklı olsunlar da ben atlatırım nasıl olsa...hele de bu yaştan sonra hiç çekesim yok kimsenin ne bir kaprisini ne de eğreti duruşunun ardındaki sinsiliği..hel de farkettikten sonra...mümkün mü başkası bu satten sonra?

hatırladıkça içimin acısı artıyor ya...
değmez diyerek geçiştiriyorum ....
değmezmiş hakikatende...çektirilen fotoğraf karelerinde nasıl da net herşey aslında,"birbirlerini anlayanlar" sosyal statü,sınıf aynı olunca daha bir farklı sarılıyorlar birbirlerine,eee ne de olsa çok şeyleri var kaybedecekleri bu hayatta...mor ayakkabı ve bluzden başka,her bluze ayrı ayakkabı olunca :)))
bir de süslü tokalar,kemerler,bağıran markayım ben markayım "etiketteki yaftayım" olmazsa bunlar size selam bile vermem acınacak bakışlardaki ezilmiş, olmayan kişiliklerinden başka,kullanılan parfüm şişesi,
lüks arabalardan ve birer kopyabarbiler olunca,eee kocalarına da yaslanınca,
sarsılacak sınıf,statü ve daha da fazlası...
bir arkadaşımın öğüdüydü...hatırladım ama..onu da zayi etmeyeceğim onlara...
değmezmiş...çok yazık ki değmezmiş...anladım ama hatırıma geldikçe daha çok yazacağım ben bu konuda...