hafta sonumuzun ana teması kısaca dışarıya çıkmak,gezmek,parklara gidip atlayıp zıplamak ve hatta tırmanmak ama eve hiç geri dönmemek üzerine kuruluydu.
önce çok sevdiğimiz bir dostumuzun minik kuzusunun doğum günü partisine gittik,doğamı da götürdüm.bir yere giderken ikisinden birini evde bırakmaya gönlüm hiç razı olmadığı gibi haftasonları bakıcımız da olmadığından biraz da mecburiyetten birlikte çıkıyoruz dışarıya. sıraya koyamıyoruz yani...
ırmak,doğumgünü partisinde çok eğlendi,hiç eve dönmek istemedi.bir ara baktım, hemen hemen kendisiyle yaşıt diğer çocuklar ile birlikte onlar için özenle önceden hazırlanmış masada onlar gibi oturup ikramlarını yemez mi? şöyle bir karşıdan baktım da, büyümüş benim minik kuşum,dedim.gözlerim doldu."bugünü de gördüm ya...ölsem gam yemem gayrı"nın dizeleri geldi aklıma...
doğam ile ikisi her bir sandalyenin arkasına yapıştırılmış yerlerde onca balon varken tek tek onları yerlerinden söküp yere atıp oynamazlar mı? demek ki çocuk olmak böyle birşeymiş;kural tanımamak ve tanımlanan çerçevenin sınırlarının dışında varolabilmek için azami çabayı göstermek :)))
çok da eğlendiler yerlerdeki balonlarla,bir kere doğam hiç ama hiç bir saniyecik bile oturmadığı gibi ben de bir lokma su içmeden eve döndüğümde hararetten bayılacaktım.hava sıcak, çocuklarım ve ben mutlu mes'ut çok ama çok güzel bir gün geçirdik,sevdiklerimizle birlikte...:)
iyi ki varlar sevgili dostlarımız ve iyi ki de bulmuşuz birbirimizi :)))
sevgiyle kalın, mutlu kalın :)))diye iç geçirdiğimde çocuklarım banyolarını yapmış,yataklarında kımıldamadan öylece mışıl mışıl uyuyorlardı ve gökyüzünde yine bir tanecik yıldız bize göz kırpıyordu...
pazar günü:
pazar günü de sokaklardaydık, cumartesi günü doğam çok uykusuz olduğu için ağlayarak eve dönmüştük, ırmakçığım hiç huysuzlanmamıştı.bu sefer de ırmakçığım mızırdandı,doğam ağlamadı, derken yine atlayıp zıpladılar, doğam salıncakta kıkırdadı da kıkırdadı.çok sevdi salıncağı,ilk defa kaydı,kumlar ile tanıştı.düştü,kalktı...yine düştü,ayakkabılarına alışmaya çalıştı :)))
ırmakçığım kendi boyundan epeyce yüksek bir yere tırmandı,indi,kaydı...
ikisi içinde bu hafta sonu dolu dolu ve bence sıçrayışlarla geçti.
havalar ısınıyor,artık her hafta sonu dışarıda oluruz,ama ben yorgunluktan bitmiş durumdayım.hele şu sırtımın ağrısı var ya beni öldürecek :( dinlenince geçiyor ama,tutulduğunda da çok ağrı yapıyor ya neyse, bu kadar güzellik için de gölge düşürmeyelim yazımıza...
tekrar pahasına,
sevgili dostlarımız iyi ki varsınız...:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder