sabaha karşı uyandığımda bir fincan kahvenin uyku mahmurluğu ile karıştığı,sabah ayazının ise içini ürperten gerçeğine 3 gencecik fidanın katlinin eklenmesi,bunu hissediyor olmak,yaşamın kıyısında gidip gelen bana, omuzlarıma çok ağır geldi!
bunu kendi sayfamda da yazabilirdim elbette!
istedim ki; kızlarım büyüdüklerinde deniz-hüseyin ve yusuf amcalarının, kucaklarında okşanmama nedenlerini öğreniyor olsun!
istedim ki;kızlarım büyüdüklerinde üzerine bastıkları topraklarda evlat yetiştirmenin iğne ile kuyu kazarcasına olduğunu, bir cana kıymanın sa insanca olmadığını bu satırlar onlara miras olarak kaldığında, okuyarak öğrensinler istedim.
annecim,
deniz-hüseyin ve yusuf amcanın kendi çocukları olamadı hiç!izin vermediler!
hiç yenidoğan bir bebekleri olamadı!
kokusuna doyamadıkları sizin gibi mis kokulu bebekleri olamadı!
gece sizin mırıltılarınızı duyarak mutluluktan karı-koca birbirlerini dürtecek evleri,YAŞAMları olamadı! izin vermediler!
siz siz olun bir karıncayı dahi incitmeyin annecim! SAKIN incitmeyin!
bir canlının canına kıymayın.SAKIN!
İNSAN olmayı becerin annecim! İNSAN olmayı!
insana kıyanlar insan olamıyor maalesef annecim.siz siz olun, yeşil yapraklara, ota,böcüğe,kuşa,kendinize sevgiyle,şevkatle yakşlaşın.
Deniz-Hüzeyin-Yusuf amcanızı da hiç ama hiç unutmayın!
olur mu kuzularım.UNUTMAYIN!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder