dün akşam, öylesine, onları bilgilendirmek için dedim ki;
annecim ben yarın akşam mesaiye kalacağım için geç geleceğim.Endişelenmeyin, olur mu?
Doğa:
bize kim bakacak o zaman?, dedi..
babası döndü ve ee her zaman anneannenizden (bakıcımız) sonra ben bakmıyor muyum babacım size?
yine ben bakacağım,dedi.
üzüldüm.3 yaşındaki çocuğumun düşüncesini bu kadar güzel ifade etmesine sevinmekle birlikte endişelendirdiğim için onu üzüldüm..
yazmaya yetiştiremiyorum..o kadar enterasan cümleler kuruyorlar ki...
geçenlerde ırmak,yuvada oyun oynadığı arkadaşı batu.yu anlatıyor ve aslında ona aşık..
-anne ben batu ile evlenmeyeceğim?
-neden? ne oldu? başkasına mı aşık oldun?,dedim.
-yok batu zeynep aydın.a aşık olmuş..
-eee üzüldün mü?
-hayır, üzülmedim de dedim ki batu.ya hem benimle evcilik oynuyosun? hem de evlenmiycem,diyosun.dedim anne!
(kızgın kızgın sert bir ses tonuyla ve çok ciddi konuşuyor.ben gülmemek için kendimi zor tutuyorum)
--eee
--ben de arda.yla şimdi evcilik oynuyorum,o bana aşık.benimle evlenecekmiş:) :) :)
-sen ne düşünüyorsun?
-bilmiyorum:) :) diyor, kıkırdayarak:)
---
--biz okulda evcilik oynuyoruz anne,
--nasıl bir oyun o ırmakçım?
--ben anne oluyorum..
--eeeee????
--batu.da baba..
--eeee???
--öyle işte, diyor.
ben ve eşim göz göze geliyoruz.
eşim, hımm dövecek bir aday daha çıktı...diye fısıldıyor kulağıma kıskanarak,gülerek ve sonra,
--kızım siz başka oyunlar oynasanız, meselaaa legolarla filan oynasanız, nasıl olur?nasıl fikir? diyor da dinleyen mi var..
--yok yok baba, evcilik çok zevkli,diyor, bacaksız!
ölüyoruz gülmekten:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder