yaşamımda değişiklikler yaptım.rutini ezdim.mutluyum.
yanıma da iki kızımı alıp sırtımda uğurböceği çantamız,elimizde bavulumuz düştük yollara.
ne zaman tatil/yaz kıvamına gelse bir sıkıntıdır alır gider beni. gidilecek ve kalınacak yer, ulaşım sorunu herzaman üzerinde uzun uzun düşünülüp karar verilecek bir mevzuya dönüşür.sıkılırım.
tahminimden öte iki balkuşum da yolda hiç sorun çıkarmadılar.minicik mızırdanmalrı elbette dikkate almıyorum.
gittik/geldik/ırmak ve doğa çok hızlı yollar aldılar,neredeyse sıçradılar..
ırmak hiç destek almadan rahatlıkla merdivenleri inip çıkabiliyor, doğa tutunarak yapıyor bu işi :))) büyük bir keyif onlar için merdivenden inip çıkmak.
ayrıca tek tek yaptıklarını yazmak yerine beni gülümsetenleri notlar halinde unutmadan yazmak istiyorum.
-ırmakçım bardak elinden kayacak annecim,hani kırılmasını bırak,kesilecek biryerlerin diye endişeleniyorum...yardımcı olmamı ister misin?
-ben içiyoom annecim, sen kendine baka mısın? :)))
-ırmakçım,dayına benden selam söyle, benim için öp olur mu? (dayısının eşi söylüyor,ırmak kucakta)
-sen az diiisin .... yenge, az diisin sen :)) gözler ışıl ışıl...
-....yenge benim kaanım çok acıktı, bana yemek verebileemisin? (10 dakika önce zeytinyağlı sarmalarımdan bir tabak yemişti bıdık...:)
-ah benim kzım acıkmış mı? hemen yengecim,deyip amcamın eşi bir tabak yemek getiriyor ırmakçıma.
bir güzel yedi yemeği ama ben utandım :))) annecim az önce yemek yemiştin, yengecim hiç zahmet etme!, desem de burası yabancı yer mi? semacım deyip beni bir kenara ittiler ve ırmak hanım afiyetle bir tabak yemek yedi :)))
-denizanalaaı vaaa di mi annecim?
-dün vardı ama bugün gitmişlerdir ...
-uyumaya mı? :))))
-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder