tarihsiz mutluluk bizimkisi:)))

yaşamımda değişiklikler yaptım.rutini ezdim.mutluyum.
yanıma da iki kızımı alıp sırtımda uğurböceği çantamız,elimizde bavulumuz düştük yollara.
ne zaman tatil/yaz kıvamına gelse bir sıkıntıdır alır gider beni. gidilecek ve kalınacak yer, ulaşım sorunu herzaman üzerinde uzun uzun düşünülüp karar verilecek bir mevzuya dönüşür.sıkılırım.
tahminimden öte iki balkuşum da yolda hiç sorun çıkarmadılar.minicik mızırdanmalrı elbette dikkate almıyorum.
gittik/geldik/ırmak ve doğa çok hızlı yollar aldılar,neredeyse sıçradılar..
ırmak hiç destek almadan rahatlıkla merdivenleri inip çıkabiliyor, doğa tutunarak yapıyor bu işi :))) büyük bir keyif onlar için merdivenden inip çıkmak.
ayrıca tek tek yaptıklarını yazmak yerine beni gülümsetenleri notlar halinde unutmadan yazmak istiyorum.
-ırmakçım bardak elinden kayacak annecim,hani kırılmasını bırak,kesilecek biryerlerin diye endişeleniyorum...yardımcı olmamı ister misin?
-ben içiyoom annecim, sen kendine baka mısın? :)))

-ırmakçım,dayına benden selam söyle, benim için öp olur mu? (dayısının eşi söylüyor,ırmak kucakta)
-sen az diiisin .... yenge, az diisin sen :)) gözler ışıl ışıl...

-....yenge benim kaanım çok acıktı, bana yemek verebileemisin? (10 dakika önce zeytinyağlı sarmalarımdan bir tabak yemişti bıdık...:)
-ah benim kzım acıkmış mı? hemen yengecim,deyip amcamın eşi bir tabak yemek getiriyor ırmakçıma.
bir güzel yedi yemeği ama ben utandım :))) annecim az önce yemek yemiştin, yengecim hiç zahmet etme!, desem de burası yabancı yer mi? semacım deyip beni bir kenara ittiler ve ırmak hanım afiyetle bir tabak yemek yedi :)))

-denizanalaaı vaaa di mi annecim?
-dün vardı ama bugün gitmişlerdir ...
-uyumaya mı? :))))

-

esaa teyzeme gidelim annecim:)))

cumartesi günü esra teyzemize gidiyoruz.ırmak öyle mutlu ki.
doğa da dışarıya çıkıyoruz diye kahkahalar atıyor.
gittik. alperen ile oynadılar,itiştiler,yine oynadılar...
ırmak
-essa teyzem yedisin pastamı, diye ısrar edince esra teyzemiz pastamızı yedirdi..
doğamın uykusu gelmeseydi,biraz daha oturabilirdik ama eve gittiğimizde neredeyse yığılıp kaldılar.
yorulmuşlar kuzucuklarım.
esra teyzemiz birsürü şey almış kuzularıma.en hoşu da şapkaya karşı ırmakçımın verdiği tepkiydi.
-annecim,büyük şapka istemiyooom...
o kadar...:) büyük şapka istemiyormuş kuzum benim.
sen de esracım kafasının tepesine konacak bir şapka almıyorsun da gölgelikli,güzel mi güzel
güneş gelmesini engelleyen bir şapka alıyorsun...olacak şey mi ? :))))
ama pantolonu çok güzel.bir ara fotoğrafını çekip de koymalı sayfasına.
çok enterasan:))) aman ne kadar da güzel yakıştı.
esra teyzemize teşekkür ederiz.hem cumartesi günü için hem de cicilerimiz için :)

kıkırdıyorlar :)))

dün akşam doğa duşunu aldı,yatağına yattı.ırmak doğanın park yatağının üstünden ona
ne yapıyor ise doğa kıkır kıkır kıkır kıkır aman allahım nazar değmesin ne güldü ne güldü:)
o güldükçe ırmakçım da ayrıca keyiflendi :)))
ben de ağzım açık öylece bakakaldım....
doğa gülmekten zor uyudu...ama keyifli uyudu :)))
çocukların gülerken çıkarttıkları mırıltılar ne kadar huzur veriyor,değil mi?

saklıbahçede bir pazar sabahı

ırmakçım o gün çok heyecanlandı.ilk defa kendisi gibi premature olarak
doğan arkadaşları ile tanışacaktı.doğam da kucağımdan inmeyince ırmakçım iyice huysuzlandı.ağladı,ağladı.sıkıldı.
çocukparkında oynarken erkek çocuklar kızımı ittiler,
bir ara baktım kuzum yerde :(
birlikte oynamayı öğrenecekler tabii de zaman alacağa benziyor...
işte o güne ait bir kare
birkaç saniyeliğine can oturdu da ırmak ile sallandılar.
yoksa o kadar hareketliler ki oturmaları ne mümkün...

çılgın kuşumun kahkahaları bu fotoğrafı her gördüğümde kulaklarımda çınlıyor

dün gece eve girer girmez

-anne paaka götüecek misin?
-annecim çok geç oldu.bak saat 8 i geçiyor.
-ama söz veemiştin.
-biliyorum balım ama saat 6 ya toplantı koymuşlar.
servisle de gelemedim.nurgül teyzen de gidecek. acelesi varmış.(nedense işiniz olduğunda hep aceleleri vardır) ona yetişmek için çok koşturdum.yarın gitsek olmaz mı annecim, ha ne dersin?
-ama annecim söz veemiştin.
içim acıyor.doğru söylüyor.söz vermiştim.sözümü tutamıyorum.kızım da bana bunu hatırlatıyor.
iyice kahroluyorum.adım atacak halim yok.yığılıp kalacağım.o kadar yani.

o kadar yorgunum ki, toplantıdan sonra koşarak işyerinden çıkıyorum. elimde alışveriş torbaları.
yüküm ağır.taksi,vapur, taksi üçlemesi ile eve ulaşıyorum ama neredeyse uçarak geliyorum.
avrupa yakasından anadolu yakasına tam 1 saatte.onca trafiğe ve aktarmaya,elimdekilere rağmen..aklımda hep bakıcının sesi...kızım gelecek.kalamam daha fazla...normalden 10-15 dk.fazla kalamayacak diye yollarda perişan oluyorum.
bakıcının kızı gelecekmiş akşama.iki ev ileriden.çoook ağır misafir anlayacağınız.10 dk.fazla
kalamam diyor...8 i 10 geçe eve ulaştığımda başım dönmeye başlıyor.tansiyonum düştü herhalde...
bugün de başım dönüyor,gözlerim kararıyor.
bu tempo biraz daha böyle devam ederse kızlarımın büyüdüklerini göremeyeceğimden korkuyorum:(

anne esaa teyzemi aayalım mı?

akşam saat 20:30,balkondayız.
-annecim esaa teyzemi aayalım mı?
-aradım annecim ama evde yoktu,dışarıya çıkmış.
-aaba geçmişti ya ayaaından? iileşmiş olabili mi azaba?
-iyileşmiş annecim.ben sorddum ama sen de arar sorarsın,olur mu?
-oluuu...sonna...tamam, dedi.

neredeyse 1 ay oldu, esra teyzemizin ayağının üzerinden araba geçmişti.
unutmamış.özlemiş.aramak istiyor...şaşırdım kaldım.çok da sevindim ayrıca.
bugünlerde bir esra teyzemizi soruyor bir de meltem teyzemizi ve lokumla sütlaçı.

dün gece uykusu geldi.yatağına yatırdım.kendi koynumdan onun koltuk altlarına
iki bebek kuş koydum.sevdik önce bebek kuşları.sonra baktım ırmak onları koltuğunun
altından alıp yanına yatırıyor.
-annecim,buara yatıdım.lokumla sütlasın yanına.uyusunlar bilikte.büyüsünler,demez mi?
önce onları uyuttu.sonra da kendisi uyudu....

annecim,pokus yapsana :)

-annecim saslaaım daıldı,pokus yapsana.
-pokus?
-topuz olmasın:)
-tokus,pokus annecim :)))tokus,pokus :))

balkonda yerde oturup laflıyoruz.daha çok ırmakçım anlatıyor, ben dinliyorum.
annecim sen bana süpsiz versene :) gözler ışıl ışıl...
olur annecim,sen otur ben getireyim,
çok yannız kaadım ama ben...
yalnız da kalmayacak, ben de ona sürprizini getireceğim.nasıl olacaksa ?
-annecim bak doğa bana ne yaptı?
-ne yaptı annecim?
-yüzümü çizdi.
-canım benim çok acıdı mı?
-bak bak bak! yüzünü gösteriyor sinirle..doğam da sevmeyi bilemiyor daha,
tırnaklıyor kuzumu...ah doğa ah...çok tatlı cadı oldun ama sen.
ikinizi de yere yatırıp yesem yesem,doyamasam yine yesem :)))