15.02.2008...günlerden Cuma...dışarıda güzel bir hava var.benim balkuşumla birlikte balıkçıdayız.çok mutlu.balık yiyecek ya...sabırsızlıkla beklediğimiz o an, işte anne balık,dediğinde masamızda kızımla birlikte balık yiyoruz.ben çok severim balığı, ırmak da çok seviyor.yanına salata ve soğan da istiyor miniğim.1 yaşında somonla başladığımız balık serüvenimiz diğerlerini denememizle devam ediyor.çok mutluyuz ikimizde :)
balıklardan sonra ince belli cam bardaktan içilen demli çaydan sonra çıkıyoruz.şimdi parka gitme zamanı, daha doğrusu kaykaya...rüzgar hafif hafif kendisini hissettirmeye başlıyor.gidelim annecim,hava iyice soğumaya başladı, diyorum.hiç itiraz etmiyor.evet,daha eve dönmüyoruz.gözlükçüye uğrayıp,gözlüğünün spirallerini ve dengesini düzenleteceğiz.ırmak çok mutlu,neredeyse 3 saattir sokaktayız ve hava iyice soğumaya başladı,en kötüsü de uykusu geldi...anne beni ayağına al, diyor.sokaktayız ve yere oturup ırmak ı sallayacağım, o da uyuyacak. neyseki gözlükçüde işimiz çok çabuk bitiyor ama bizim daha yapacak çok işimiz var, 1 saat kadar da diğer işleri bitirip de eve döndüğümüzde hem çok mutlu ve keyifli hem de uykusunun ağır basmasından öylece uyuveriyor...
o kadar tatlı ki...onu uyurken izlemesi de o kadar keyifli ki...:)))
iyi ki varsın annecim,sen o kadar güzelsin ki :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder