27 Mart 2008 Perşembe

aaa padon yaa sosuk iniyo buudan:)hayyet biişey :)

yağmurlu,fırtınalı bir istanbul sabahında öğlene doğru daha da artan yağışa rağmen saat 13'de evden çıkmamıza rağmen ve üç vasıta değiştirerek kliniğe ulaştığımızda saat 3'e geliyordu. ikimiz de çok ıslandık ama gülerek bindik otobüse...
ırmak beni yol boyunca çok güldürdü.neler yapmadı,neler :))şarkılar mı söylemedi, türlü komiklikler mi yapmadı, bilmiyorum ki hangisini anlatayım...önce "benim annem,güzel annem" şarkısını söyledi, sonra da "delisin,delisin...ahh kalbim ben senden çok çektim..." nasıl da güzel söylüyor ve gülüyordu...arada da aklına geldikçe "göz doktoruna gidelim anne, ben onu çok seviyooum" "hiç ağlamam anne" diyor sonra da kaldığı yerden devam ediyordu.
kliniğe ulaştığımızda sevgili doktorumuz bizi bekliyordu.biraz zahmetli de olsa muayenemiz sonuçlarımız olumlu çıktı ya da ben öyle anladım.zira ırmakçım, kulağımın yanında sürekli ama hiç susmadan "kaykaya gidelim anne, kaykaya gidelim anne" diyor ve bir yandan da doktorumuz sonuçları anlatıyordu,benim halimi bir düşünün :)zordu ama keyifliydi de, ne yalan söyleyeyim...
klinikten çıktıktan sonra vapura bindik, inerken artık o kadar yorulmuştum ki,"aşkım seni kucağımda taşımasam, elinden tutsam, yavaş yavaş insek birlikte" dediğimde hiç tereddüt etmeden "tamam anne, eveet" dedi...biz de yoğunluk biraz azalınca yerimizden kalkıp basamaklara yöneldiğimizde yine de kalabalikta çok küçük kaldığı için,o minicik hanımefendi "aaa padon yaa sosuk iniyo buudan:)hayyet biişey :)"demez mi?! hem şaşırdım, hem güldüm,balıkçıya kadar da aklımıza geldikçe güldük.
biz,ikimiz dışarıda olduğumuzda mutlaka balık yemeye gideriz.alışkanlık oldu bizde.ırmak balığı çok seviyor,ben de :) ve balık lokantasındakiler de ırmak'ı bebekliğinden beri tanıdıkları için ırmak orada hiç sıkıntı yaşamıyor.içeri girdiğimizde ırmak'ın sevdiği şarkı da çıkınca radyoda keyfine diyecek yoktu;hem dans etti, hem balığını yedi,hem de diğer masadakilerin hayranlık dolu bakışlarında koca bir alkış aldı :)ben utandım biraz ama,çocuk işte...dans etmek için yer,zaman,ortam tanımıyor;sokakta, alışverişde,evde,her zaman dans edebiliriz,böyle de bir yeteneğimiz var..:)
güzel bir günü noktaladığımızda damağımızda o günün lezzeti kaldı...güzeldi,herşey çok güzeldi:)

Hiç yorum yok: