inanılır gibi değiller.bir aydır aralıklarla ateş,kusma,ateş,kusma çemberinden çıkamadık.daraldık.
ama onlar çok acayip. kusuyorlar,ağlıorlar,azıcık ateşleri düşünde oyun kuruyorlar.
iyi ki de öyle yapıyorlar:)
yoksa cidden bu kadar yıpratıcı süreç nasıl atlatılabilirdi ki..
şimdi doğam bana cd.lerden sandwich yapmış veriyor.
ırmak kendi dünyasında.
ben de tekbaşıma 'biz' olarak buralardayım.içsesimin destek vermesi mutlandırıyor beni-bizi:)
